
Nang mapanood ko ang movie ng I Miss You Like Crazy ni John Loyd at Bea ay nainggit ako at gusto ko maexperience ang pag sakay sa Ferry na sinakyan nila. Hindi puwedeng palampasin at kelangan maexperience ko din ang pagsakay dito para ma ilagay ko dito sa blog ko. Pero nawalan ako ng pag asa dahil parang walang may gustong sumama samin ni payat. Ayoko ng kaming dalawa lang ni payat ang sumakay doon dahil hindi kami parehas marunong mag swimming. Kapag nag si-swimming kami ay tinatawanan ako ni payat dahil langoy aso lang ang alam ko. Parang asong bundat nga daw (ouch!!).
Isang araw ay binigla ako ni bullyjepjep na sasakay daw kami ng Pasig River Cruise, shocks hindi ako handa at hindi ko dala si Pachuchay (ang aking dslr). Pero sige gora nalang at dala ko naman ang aking cellphone. Tinext ko si payat at sinabi kong sasakay kami sa ferry at tuwang tuwa si payat dahil another adventure itech.
Unang station na sinakyan namin ay Guadalupe at bababa kami sa Intramuros. Nagbabakasakaling makita ko ang mga bato ni Bea at makita ko ang lalaking nakasalamin sa may ilog na si John Loyd. At pupunta kami sa Baluarte ng Intramuros baka makita ko si Lolo na nang hula kay Bea. Wenk bigla akong kinorrect ni payat, hindi daw Intramuros yun kundi Paco Park. Sige na nga next time pupunta ako sa Paco Park bago ko sumakay sa Cruise uli baka makita ko si Lolo.

Tinawag na kami upang bumaba na dahil parating na ang Cruise. Nagpicture picture-an muna kami para syempre remembrance noh. Obvious naman sa mga ngiti namin na excited na kami makasakay sa Ferry.
Medyo may amoy pa ang Pasig River pero hindi na sya amoy pagka pasok sa ng cruise dahil aircondition ang loob nito. Medyo konti lang ang sakay nito siguro dahil may pasok sa araw na ito.
Eto ang istasyong pinanggalingan namin, ang Guadalupe at umaandar na ang ferry namin.

Kinunan ko ng picture ang dalawang kasama namin ni payat, si bullyjepjep at si bossing habang pinaguusapan nila ang mga station na dadaanan namin.
Sinabihan kami na puwede namin kuhanan ng picture ang ibang building except sa Malacanang, for security purpose daw at sinunod naman namin ito.

Nang pinanood namin ng mommy ko ang I Miss You Like Crazy ay nacurious kami parehas kung may Lambingan station ba talaga or imbento lang para sa movie. Kaya sobrang inabangan ko kung merong ganitong station at sobrang tuwang tuwa ako ng madaanan namin ito. Nag iilusyon na naman ako na makita si John Loyd, yiheeeeee *kilig*.

Pagkakitang pagkakita ko sa Lambingan station ay kinuhanan ko kagad ng picture at sabay text sa mommy ko para ipagmalaki na nakita ko ang station na ito (weird ko lang). hihihi.. Last station ay ang Mexico Intramuros station. Hindi ko na nakuhanan ng Litrato kase excited na ako makapunta muli sa Intramuros at makita ang dati kong tambayan, ang Baluarte San Diego. Ikwe-kwento ko sa susunod na entry ko.




Emo look daw sabi ng mom ko, aba sosyal ang kikay kikay lang ng aking mother parang teenager. Nakakatuwa ang mom ko kase parang kasing edad ko lang kahit malapit na sya mag senior citizen next year. (faktay binuking ko na naman sya)
Tig dalawang slice lang kami ng mom ko then tinake out namin yung natira namin para pasalubong namin sa ate ko.
Ayaw magpapicture ng mom ko kaya tinakpan nya ng menu ang face nya pero naka smile padin para makita ang beautiful eyes nya. Parang model lang ng Savory,.. Winner talaga ang mommy ko the best.












.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)







Si payat lang ang nasarapan sa chocolate roti. Mas gusto ko ang coffee roti. Siguro dahil coffee lover ako at si payat ay chocolate lover. ( My ganun ganun pang nalalaman. nyahahaha)