My Wedding Shoes - Converse Yellow Chuck Taylor

Image above was taken by Lightshapers

In other countries (naks! umi-english nako) partikular na ang America hindi na bago ang ganitong sapatos sa ikakasal. While doing a research for my wedding, may nakita kong Same Day Edit Video na naka Converse high cut shoes ang bride, ASTIG!

Binanggit ko kay mommy na i'm planning na ganun ang isusuot ko sa wedding, hala! tinawanan lang ako, kala nagbibiro.. sige isusurprise nalang kita. Gusto din mag Chucks ni Fluffy, yun nga lang hindi pinayagan ni nanay. Binili namin to nung January then binuro sa likod ng TV sa kwarto, take note November ginawa ang kasal so ilang months sya nakatago dun.

May mga ibang kaibigan at kaopisina akong nasabihan pero syempre nagdoubt sila na gagawin ko, kasal yun at ang mga matatanda at magulang conservative, malamang sa malamang hindi papayagan. Pero ang ibang guest and relatives walang idea na ganyan isusuot ko, surprise nalang. Ilang buwan ang lumipas dumating ang Oktubre, hindi parin makapaniwala si mommy na talagang sineseryoso ko ang ideya ng pagsusuot ng Chucks sa kasal. Ilang beses sya nagtanong sa mga kapatid ko kung uso ba talaga sa panahon ngayon at hindi ba ko magmumukhang tanga. Ilang beses din nya ko pinilit bumili ng pangkasal na sapatos or sandals pero wala talaga matigas ulo ko.

Dumating ang araw ng kasal, naglalakad sa isle ng simbahan.. ang haba ng trahe ng wedding gown ko.. biglang kong naisip.. buti nalang naka Chucks ako, kundi, malamang kanina pako natapilok. Sa totoo lang binagalan ko talaga ang paglalakad, ninamnam ang bawat hakbang.. eto ang isa sa highlight ng buhay ng isang babae, ang maglakad sa mahabang isle papunta sa altar. Kakaiba ang pakiramdam sobrang saya na parang kinikiliti ang buong katawan dahil sa halong kaba, nerbyos at kaligayahan. - Ang Corny ko ba? hindi kase ako makahanap ng tamang word/s para idescribe kung ano yung naramdaman ko nung araw na yun. Hindi ko din nga pala pinaalam kela Father baka pagalitan ako, strict kase ang simbahan.

Pag dating sa reception dun na pinarating sakin ng mga guest and relatives na nagulat sila sa suot ko and bumagay naman daw sa gown. Sobrang astig.. puro ganung reaction mga narinig ko sa kanila. Natuwa naman ako kase nagustuhan nila ang sorpresa at hindi naman ako nagmukhang baduy sa suot kong sapatos. Sa panahon ngayon wala namang masama kung ipaglalaban mo kung ano ang sa tingin mong babagay sayo.. hehehe may ganun ganun pakong nalalaman.. alam ko namang hindi kokontra mommy ko sa plano ko eh.. hehehe.. sabi nga nya.. kung saan ako masaya at kung ano gusto ko sa buhay susuportahan nya ko..

Oh diba sobrang tuwang tuwa mga abay ko.. actually lahat ng abay sa side ko mga pamangkin ko na sila.. mga kasing laki ko na yang mga yan at mga dalaginding na.

Converse Part 2

Ang flashback (Part 1) ay matatagpuan dito .

Bago kami pumunta ni payat sa Parang Marikina ay tinanong namin muna si insan in law at insang malayo kung pano pumunta dun sa bodega ng Converse. Sabi nila ay sa tapat ng Gateway ay sumakay ako ng FX na may signboard na Parang at ang pamasahe ay 25Php.

Sa tapat ng Gateway ay nakita namin ang mga FX na may signboard ng Parang Mariikina. Sumakay kami at tinanong ang driver kung dadaan ba Converse. Tinanong kami ni manong driver kung saan sa Converse, ang sagot namin ay sa mismong Converse. Tinanong uli nya kami, lagpas ba? Sagot uli namin dun po mismo. Biglang nagsalita si manong driver ahh.. (at akala namin ay nagkaintindihan na kami).


Nang padukot na ako ng pamasahe ay biglang nagtanong si payat, manong magkano ang pamasahe? Sinagot ni manong driver ng pabulong na parang hangin lang ang lumabas sa bunganga nya na kumorte lang ang bibig ng trenta. Bigla akong nagsalita ng manong 25Php lang daw sabi ng kaibigan ko dahil dun sya nakatira. (umiral na naman ang pagiging taklesa ko). Bumulong uli si manong ng trenta at inulit ko uli ang sinabi ko, manong 25 lang!! Nagkaron ng panandaliang katahimikan at dumudukot padin ako ng pamasahe. Hanggang sa sinabi na ni manong ng sige na nga 25 (ng may boses ng lumabas).


Habang nasa kalagitnaan ng byahe tinanong ni payat si manong driver kung malayo pa ba ang bababaan namin. Sinagot kami ng tanong, lagpas ba ng Converse? (eto na naman po kami) Hindi manong doon po mismo sa bodega ng Converse. Para syang nabingi sa sagot namin at inulit nya, lagpas ba ng Converse? Manong sa mismong Converse po kami bababa!


Biglang huminto si manong driver at sinabing asa Converse na daw kami. Lilinga linga kami ni payat at hinahanap namin ang entrance. Powtek na manong driver, kinulang!!! Binaba kami bago mag Converse kaya naglakad pa kami hanggang sa makita namin ang entrance.




Eto na ang pinaka aabangan, inshort "Finally"!!. (walang pakialamanan, yun ang gusto kong gamiting word!!)




Pumasok na kami sa loob ng bodega at dumiretso sa Ladies na signboard. May nakita kagad akong shoes at hindi ko maialis ng tingin ko sa kanya. Para akong tinatawag na halika hawakan mo naman ako at tignan mo ang presyo ko. Ako naman ay lumapit at hinawakan ang shoes at naisipan ko pang kunan ng litrato.

Ayan obvious na obvious na kamay ko yan dahil ako ang taong hindi mabitawan ang panyo kaka-kutkot (ang aking manerism na nakakasira ng panyo). At tinignan ko ang presyo, hmmmm sale sya pero asa libo padin ang halaga, pero ok na dahil maganda. Ang original price is Php 2,390 ang bagong price is Php 1,400.

Humingi kagad ako ng size 6 kay manong na nakabantay pero sabi nya size 4 1/2 daw ako. Pagkabigay ay sinukat ko kagad ang shoes at sabay akap sa box na parang ayoko ng pakawalan pa.

Naglibot libot pa kami dahil naghahanap kami ng kasya kay payat. Medyo nahirapan kami humanap ng size para sa kanya dahil kadalasan ay ubos na ang mga size simula 7 pataas. Ang paa ni payat ay size 9 pero doon ang size nya ay 7 1/2. Hanggang sa nawalan na kami ng pagasa dahil mahirap naman ipilit ang size 7 sa kanya.

Paguwi ko ay piniktyuran ko kagad ang aking sapatos para lang maiblog ko. Meron syang side view front view at back view.

Hanggang sa susunod na lakwatsahan...

Converse Part I

Last Saturday ay simula ng sale ng Converse sa Parang Marikina. First time ko pupunta doon at mahina ako sa direction kaya sinama ko si payat (malamang.. sya lang naman ang karamay ko sa lakwatsahan kahit minsan magkaaway kami magkasundo padin kami sa galaan).


Flash back muna...
Simula ng bata ako ay hindi ako pinagsusuot ng rubbershoes or sneakers ng mommy ko. Madalas ay dollshoes or malanding shoes na cute sa paa.

Noong college kapag sevilian day ay naka blackshoes or sandals ako na may 2 inches na takong at itinatakbo ko akyat baba ng hagdan sa building namin. Minsan pa nga habang laseng at may amats nagda-dance revo ako sa SM Manila ng nakatakong eh kahit nadudulas dulas gora pa din to the max at syempre wag kalilimutan ang poised. Bakit ako mahilig magtakong..? malamang matangkad kase mga kasama ko (etchos ayaw pang umaming pandak). May sneakers din naman ako pero bihira ko lang isuot kapag feel ko sya isuot.

Naaalala ko pa nga pumunta kami ng barkada sa PICC para magbike ang tangkad ng takong ng sandals ko. Pinagtatawanan ako ni payat (Since college magbestfriend na kami) kase ang layo ng lalakaran pabalik ng Taft pauwi. Nanakit ang paa ko hanggang sa hinubad ko ang sandals at naglakad ng naka-tapak sa Harrison Plaza.

Noong nagstart ako mag work close shoes ang gamit ko pero syempre hindi pwedeng mawala ang takong lalo na kapag ang mommy ko ang kasama ko magshopping ng sapatos. Hanggang sa parang gusto ko mag iba ng imahe. Delikado kase ang oras ng pasok ko so malamang delikado din kapag naka pang girlaloo akong damit. Ok lang sana kung lapitin ng mga gwapong lalaki pero hindi, mas lapitin ng holdaper at snatcher. Nag simpleng damit nalang ako, tshirt, maong pants at natuto akong mag sneakers araw araw.

Unang sneakers ko ay binili ni payat, ang World Balance. Trip lang nya dahil sya napapagod sakin kapag nakatakong ako tpos ang tapang tapang ko maglakwatsa. Binilan din nya ako ng Pony na high Cut para parehas daw kami ng sapatos. Binilan din nya ko ng Vans dahil ayoko ng sinisintas pa ang sapatos dahil tinatamad ako. Pero ngayon marunong na ako bumili ng sariling sneakers, ako na bumili ng Chuck Taylor ko. Haha kudos para sa akin.