Stackers BBQ Burger Bowl

Nagresearch ako kung saan sa Binondo located ang Ying Ying, nakaka curious sya promise! Maraming nagba-blog about Ying Ying. Nakaka takam ang itsura ng Hakao sa mga blogs na nabasa ko. Pero napa overtime ng 2 hours, wala ng time para magkanda ligaw ligaw sa Sta Cruz at Binondo, may pasok pa mamayang gabi si payat. Tutal andito naman kami sa Eastwood at maraming kainan, dito nalang muna hahanap ng makakainan.

Sa labas kami nakakuha ng table, maraming tao sa loob ng Stackers. Dahil sa marami akong gutom, marami rin ang inorder ko.

Unang hinatid ang drinks and ketchup. Rootbeer Php 35 16oz ang kay payat at Lemonade Php 45 16oz ang sakin na may slice ng lemon sa loob.

Order ni payat Chicken Nuggets Php 115. Hindi nya nagustuhan ang dip, strong ang BBQ flavor lasang lasa ang spices. Hindi namin naubos yung fries kase wala namang kinaibahan sa ibang fries may itim itim pa un dulo. Yung Nuggets, hmmm oks lang naman, nothing special.

BBQ Burger Bowl Php 155 Quarter Pound Beff on Salad Greens with Cherry Tomatoes, Jicama, Cilantro Corn Kernels, Crispy Strips with Ranch Dressing and Sweet BBQ Sauce. grrrrr.. natulala si payat habang pinagmamasdan ang kasarapan ng aking pagkain. Hindi ko namamalayan sunod sunod na pala ang subo at walang pahinga. (Ako naman ang umorder nito)


Mahirap idescribe kung ano ang lasa pero pagbasihan nyo nalang ang litrato sa ibaba at kayo na humusga! And *poof* whoala! na whoala ang laman ng bowl, magic! (wenk corny!).

Last na order, Philly Chiz Burger Php 150. Napanood ko sa TLC (Cable Channel) Man Vs. Food ni Adam Richman, ang challenge uubusin ang mahabang Philly Chiz Burger para malagay ang picture at name sa wall of fame. Grabe bilib ako sa bitukang meron sya. (Ako umorder nito pero si payat ang kumain ^_^ payat pero malakas kumain).

Resibo... Bakit nga ba ang hilig naming picture-an ang mga resibo namin? Sagot, remembrance ata?!

Lechon Ampalaya at Tofu Fish Fillet

Hey! It's been a long time since my last post. Woops, last week lang pala yung last post ko. Well, I've been very busy these past few days. Walang masyadong gala at lakwatsahan. Nwei, last Wednesday, I went to the hospital for my check up. My last check up was year 2008 pa and the doctor had told me to come back after 3 months. (Teka tagalugin ko na nga lang baka hindi ko mapanindigan ang TagLish ko!) Gee, bumalik ako 2 years na pala ang nakakaraan, tsk tsk tsk Bad Me! Pero wala namang masamang balita kase check up lang yun kung healthy padin ba ako or hindi na dahil sa gabi ako nagwowork.

Flash back...

Malapit ang Chinese Hospital samin, kapag may na-oospital or may sakit, doon kagad dinadala. Pero yung ka-opismate ko sinabi nya na pangit na daw doon and try ko daw ang Metropolitan Hospital. Naisip ko mahal doon and hindi naman ako sosyal.

2008, nagpa check up ako sa Metropolitan at dahil 2 hours pa daw bago lumabas ang result nag miryenda kami ng mom ko. Abah, ang sosyal ng canteen may fine dining, may waiters at may menu. Hindi pa me nakaka pasok sa Medical City, hindi ko pa nakikita ang canteen sa St. Luke's at Makati Med pero i'm sure fine dining din ata sila dahil sosi mga pips dun. Pagpasok sa canteen, on the right side pipila ka tapos ituturo mo kung ano gusto mong ulam and on the left side, doon ang fine dining. Dahil puno ang left side na may mga waiters, doon kami sa right side kung saan pipila para umorder. Syempre dahil karamihan ng empleyado, doctors, nurses at pasyente nila ay Chinese, natural Chinese food ang meron sa canteen. At eto, bagong luto ang mga ulam nila at hindi bagong init. Ang naaalala ko, marami kaming nakain ng mom ko dahil masarap yung ulam nila.

Going back to 2010...

Sabi ko sa mom ko try naman namin ang left side ng canteen, yung may mga waiter. Umupo na kami at lumapit ang waiter sabay bigay ng menu. Habang tumitingin ako ng oorderin, nagsuggest ang waiter kung ano ang best seller nila sa menu. Sinuggest nya Lechon Ampalaya with rice and Tofu Fish Fillet with rice. Actually, hilig ko talaga ang mga Chinese food kase malapit lang kami sa Binondo kaya kapag may kasal or handaan, laging sa Binondo ang kainan.

Eto ang Lechon Ampalaya at extra ang kamay ng nanay ko, see parang kamay ng dalaga wahihihi. Sabi ko sa mom ko, weird na kombinasyon kase yung ampalaya pampadami ng dugo at ang lechon pampataas ng presyon. Wahihihi baka ako lang ang weird mag isip! Pero infairness, bongacious ang lasa, winner!

Pahabol,..

Dapat oorder pa ako ng Hakao at Siomai, eh naisip ko bawal nga pala sa nanay ko ang hipon baka ma high blood.

Eto naman ang Tofu Fish Fillet na parang same lang ang lasa ng sauce ng ulam ng nanay ko. Natuwa ako sa Tofu nila, galing ng pagkakaluto. Golden brown ang balat pero sa loob kasing lambot ng taho. Sabi ng mom ko, yung tokwa parang kagagawa lang kaninang umaga dahil sobrang fresh ng lasa. Tama na nga kakadescribe, nagugutom na ako, wala pa naman akong lunch dito sa opis kundi ang walang kamatayang skyflakes. Hosha hanggang sa muli..

Wai Ying Binondo

Naisipan naming mag photo walk nina Mapanuri, KhantoTantra, SpiderHam at syempre Ako sa Binondo. Pero nagkaron ng hindi inaasahang pangyayari at hindi na nakasama samin si SpiderHam.

Medyo nalungkot ako, hayz sadness! Dahil hindi ako marunong kumuha ng magandang angulo pagdating sa lugar or objects, sadness talaga. Pero kapag tao naman ay minsan nakaka tyamba, as in tyamba! Pero kapag pagkain, ay sus! ibang usapan na yan. Syempre palalabasin kong nakakatakam at nakakagutom ang pagkain para bisitahin nyo itong blog ko wahihihi ^_^. Salamat nga pala sa mga nagbabasa ng blog ko at sumusubaybay. Kung alam nyo lang kung gaano ko naaapreciate ang pagtambay at pagdaan daan dito sa aking blog. (uy nakaka touch! ang inyong pagbisita) mwah! :-*

Dahil pare-parehas kaming galing sa trabaho ay medyo nanghihina na kami kakalakad at nakaramdam ng gutom. Sinuggest ni Mapanuri ang dati nilang kinakainan nung college pa sya. Kapansin pansin ang panghihina ni KhantoTantra, hehehe malamang gutom na gutom na sya.

Nagkanda ligaw ligaw at paikot ikot kami kakahanap sa kainan dahil hindi namin kabisado ang lugar. Hanggang sa narealize namin na mali pala ang street na tinatahak namin at sa Buenavidez pala sya. Kaya ng matanaw namin ang Wai Ying ay laking tuwa naming tatlo at sa wakas ay makakaupo na kami.

Unang pumasok si Mapanuri, sumunod si KhantoTantra at ako naiwan sa labas dahil nakita ko si Ivan Dy ang isang sikat na blogger na nagtu-tour ng mga foreigner dito sa Manila. Medyo parang na starstruck ako sa kanya hihihi. Napanood ko si Ivan Man Dy sa Travel and Living at proud na proud ako habang pinapanood ang mga pinagmamalaki nating pagkain dito sa Pilipinas. Napanood ko sya kasama si Anthony Bourdain ng No Reservation, Janet Hsieh ng Fun Asia at Bobby Chinn ng Cooks Asia. (kabisado ko talaga ang mga palabas sa Travel and Living dahil FAVORITE CHANNEL KO ATA YAN).

Tapos ay sinundo nila ako sa labas dahil akala nila ay napagsarhan ako ng pinto nyahahaha. Nakatulala kase ako habang pinapanood si Ivan Dy sa tabi ng Wai Ying. Pagpasok ko, woah! ang OA sa dae ng tao, andaeng nag aabang makaupo at maraming kumakain hanggang second floor. Kung pagmamasdan ang lugar ay isang simpleng kainan lang sya. Parang canteen, bistro or turo turo sa mga eskwelahan.

Sa wakas at may natapos na sa bandang dulo kaya pumwesto kagad kami. Medyo natutulala kami sa gutom at sa pagod.

Nilinis na ang table na inupuan namin at nagtataka kami at iniwan ang blueng baso sa gilid kasama ang condiments. Lilinga linga kami at narealize namin na tissue holder pala sya na walang tissue. Sa sobrang gutom namin medyo nahihirapan nadin kami mag isip hihihi.

Parehas kami ng inorder ni Mapanuri dahil ayokong mag experiment at baka hindi ko makain. Curry Beef Brisket Rice Php 110 at si KhantoTantra naman ay Roasted Duck Rice Php 120. Umorder din ako ng Siomai Php 60, 4pcs dahil recommended ang siomai nila.

Masarap Curry Beef at ang daming laman, nakakatuwa. Tender ang beef at madaling nguyain. Medyo nahirapan ako ubusin dahil ang bigat nya sa tyan promise.

Eto naman ang Roasted Duck, "Isipin mo nalang, HAM yan.... HAM nga!" Lasang Ham ang Roasted Duck, manamis namis ang lasa at walang lansa.

Eto ang siomai, nasanay ako sa Siomai House kaya nanibago ako ng makakita ako ng 3 hipon sa loob ng siomai. Ayan natatakam na naman ako at nagugutom, hindi ko makalimutan ang lasa ng siomai nila.

Kinabukasan ay bumalik kami ni payat dahil medyo nagtampo at hindi ko naisama sa lakwatsang ginawa namin ng mga kaopismates ko. May pasok kase sya kaya hinayaan ko nalang matulog para tumaba taba naman ng konti. Nag take out lang kami ng 2 orders ng siomai at 2 orders ng Asado siopao. Nacurious ako sa ThaiPao pero sabi ay siopao lang din daw yun, sa susunod ko nalang titikman yun.

Kapag kumakain kami ng siopao kelangan ay naliligo at naguumapaw ng sauce ang bun. Pero dahil kakatiting lang ang nilagay nila at isang piraso lang para sa apat na siopao. Infairness, ma-sauce ang loob ng siopao at malasa. Hindi sya nakakabilaok dahil malambot ang meat sa loob. Nakakabitin kase medyo may kaliitan pero sulit na din dahil Php 55 2 pc.

Conti's Mango Bravo Part 2

Kahapon ay naikwento ko kung paano kami napadpad sa Conti's. Meron nga pala nag react sa entry ko dahil nung una ay sabi ko sa Greenhills then biglang Greenbelt. Paumanhin sa mga naguluhan, meron po sila sa Greenhills at yun ata ang first branch nila at meron din sila sa Greenbelt2. Eto po ang entry ko kahapon: Conti's Cake and Pastry.

Itutuloy ko ang aking kwento,...

After naming kumain, syempre hinding hindi puwedeng kalimutan ang pasalubong sa aking mother dearest. Pumunta kami sa counter at pinicture-an ang refrigerator nila. Akala ko nga magagalit sila pero naka smile silang lahat at inaantay ata akong umorder hihihihi ^_^.

Tinanong ni payat kung aabot bang buhay, este frozen ang cake dahil iba-byahe namin ito from Makati to Blumentritt. Ang sabi naman nila ay ISANG ORAS bago matunaw or puwedeng ibyahe ang cake basta HINDI lang MABUBUNGGO, medyo delicate pala ito. So si payat nalang ang pagdadalhin ko dahil bara-bara akong maglakad at walang paki-alam kung may kotse or jeep na bubunggo sakin dahil alam kong hihintuan nila ako. Sa ganda ko ba namang ito hindi nila ako maaatim na hintuan.

Ang malaking Mango Bravo ay Php 900 at ang maliit ay Php 480. Kung mapapansin nyo sa picture ay malaki ang malaking size ng cake nila. (medyo magulo ata ang aking pagkaka describe, basta literal na malaki).

Inorder kong pasalubong ay ang small nilang cake, PERO ang small nilang cake ay MAS MALAKI pa sa normal na cake ng Red Ribbon at Goldilocks. So imaginin nyo ang malaking size ng Mango Bravo. MALAKI SYA!!


So ayan, ayan na sya, kakalabas lang sa refrigerator parang tabingi na. Siguro nung ginagawa sya eh medyo naglolondon bridge is falling down na sya.

Ayan, si payat pinagdala ko at feel na feel nya ang paglalakad sa Greenbelt habang my bitbit na Conti's cake. Tinawagan ko ang mommy ko at tinanong kung naka ready na ang aming freezer para sa aking pasalubong. At excited akong sinagot ng mommy ko na: "Syempre pinaghandaan ko ata yang gintong cake na pasalubong mo". (kaya nya tinawag na ginto dahil mahal daw).

Dahil takot kami ni payat na matunaw ang cake, kahit nuknukan ako ng kuripot, di bale ng mag jeep at matrapik wag lang mag taxi AY NAPATAXI ako ng DI-ORAS para lang jan sa cake na yan. Pero umiral padin ang aking kakuriputan, nagpahatid lang kami sa Buendia Station at mag LRT nalang ako hanggang Blumentritt tutal 20 mins lang naman. Bumaba na si payat sa Quirino Station at ako ay dumiretso na pauwi.

Ingat na ingat akong kinandong ang cake habang uuga uga ang tricycle papuntang Tondo. Dali dali akong umakyat sa hagdan papuntang second floor dahil doon kami nakatira ng mommy ko. Ingat na ingat akong inakyat ang paikot na hagdan hanggang makarating sa dulo. Dahan dahan kong binuksan ang unang pinto na may screen tapos binuksan ang pangalawang pinto. Fowtek sumabit ang cake sa pintong screen SHIYEEEET!! Napamura ako ng di oras sa pagbunggo ng cake sa pinto. Pinagpawisan ako dahil baka gumuho ang cake sa loob. Dali dali naming binuksan ang kahon at buti nalang ay intact pa ang cake, hayz. whew..

Nagtuturuan kaming tatlo (nanay ko , tita ko at ako) kung sino unang maghihiwa. Pare-parehas kaming natatakot galawin ang cake dahil pinagka ingat ingatan ko iuwi na parang wala na kaming planong kainin at ipapa-frame nalang at ilalagay sa pedestal. hahahaha ang weird lang namin. Ayun after tatlong slice, doon na gumuho ng kaunti ang cake. Ayan ang storya ng mala gintong cake, ang Mango Bravo ng Conti's. Parang napagod ako magkwento hihihih.. ^_^.

Conti's Cake and Pastry

One time tinanong ko si Tommy (ang aking ka-opismate) kung saan sya usually nakikipag date or saan merong masarap na pagkain pero yung affordable ang price. Ang sabi nya medyo pricey pero the best ang experience lalo na ang mga cakes. He suggested Conti's and located sya sa Greenhills.. Medyo nagdalawang isip ako dahil malayo sya for me.

=================================

Si Mrs. Romantico, one time din pi-nop ako sa ym. Sabi nya meron daw silang pupuntahan ni Mr. Romantico at magde-date sila. I asked kung saan and sabi nya sa Conti's. Hmmm.. narinig ko na naman yang Conti's na yan.
=================================

After 5 years ay umuwi ang tropa ko nung highschool at nagpaparty sya. Sinabay nya ang party nya sa birthday ng mother dear nya. Bumaha ng cake, parang kung gano kadami ang bisita parang ganun din kadami ang regalong cake sa nanay nya. Karamihan ay roll na binili sa Goldilocks.

Habang kumakain kami ng cake ( hindi ko na mabilang kung pang ilan yun dahil nilabas lahat ng nanay nya lahat ng regalong cake at ginawang pulutan, kapartner ng redhorse at san mig light), nabanggit ni Iyah na meron silang binibili na cake kapag my okasyon sa bahay nila. Parang my hinala na ako kung anong cake yun. Ayun kabooooooom sinabi nya Mango Bravo ng Conti's.
=================================

Sa opis bago magstart ang training, nag chikahan muna kami ni MikeV about sa blog ko. Nabanggit ko sa kanya na meron akong gustong puntahan pero pinaplano ko pa. Asked ni MikeV, ano yun? Sabi ko Conti's meron daw masarap na cake dun. Nakikinig pala ang trainor namin, at sinabi nyang meron malapit sa kanilang Conti's. Sinabi nyang Paolo daw ang name ng owner nun at Conti ang last name at madalas mapagkamalan na si Paolo Contis. Ang kinaibahan lang ay apostrophe S, Conti's. At tulad ng sinuggest ng iba, Mango Bravo. Ayun hindi ko na matiis at gustong gusto ko na matikman ang cake na yan.
=================================

Sinabi ko sa mom ko na bibili ako ng malagintong presyo na cake at ayusin na nya ang freezer ng aming refrigerator. Sabi ng mom ko, "ano ba yan gagastos ka nanaman, happy naman ako sa red ribbon". Heto na naman ang aking mother dear, nagpapakipot na naman, if i know excited ka din tulad ko.

Sunday, plano dapat namin ni payat mag PNR, yun nga lang ay 11AM pa daw dadaan ang train, kaya nag LRT nalang kami papuntang Makati. Nag novena muna kami tapos kasunod ay mass sa Greenbelt. Nakakatuwa, may mga duck na palang lumilibot libot sa tubig kasama ng mga fish. Sobrang puputi ng mga duck na walang daplis ng dumi parang ginamitan ng surf. Yun nga lang medyo may kaingayan sila lalo na at umaambon kaya kuwak sila ng kuwak!.

(Eto na ang inaabangan,.. haba ba intro ko.. wahihihi)

After Mass ay dumiretso na kami sa Greenbelt2. Nakakalokah, yung mga nakita ko sa simbahan ay kasunod naming papasok sa loob ng Conti's at doon din pala sila magsisipag kain ng lunch. Unti unti ng napupuno ang loob at nagkakaron ng mga katawan sa mga lamesa.

Kung mapapansin nyo sa picture, andaeng tao sa counter. Yan ang mga oorder lang ng cake to go. (sa next entry ko ang cake to go namin ni payat)



Tinuturo ko kay payat kung ano oorderin kong drinks, gusto ko Mocha Frappe Php 125 at sya naman gusto nya Mango Banana Php 95.



Best seller nila ang Mocha Frappe kaya malaki ang picture sa menu. Diba yung iba eh puro yelo tapos konting sipsip eh tuyot na ang yelo, eto hindi! Sobrang thick na mahirap idescribe basta mabigat sya sa tyan. Ibig sabihin sulit ang binayad ko sa Frappe.



Eto naman ang Mango Banana, sobrang puro hindi rin makakapa ng dila ang yelo. Malalasahan ang Mango at Banana. Napaka smooth sa dila walang buo buong yelo.



Tinanong nga pala namin ang waiter kung ano best seller na mairerecommend nila samin. Tinuro nila sa menu ang Cheesy Baked Macaroni Php (regular/kiddie) 160/95. Macaroni Noodles and chicken enveloped in mushroom sauce, toped with mixed cheese. Infairness, masarap sya at malinamnam. Malalaki ang hibla ng chicken, hindi pinagdamutan, hindi tinipid ang sangkap.



Next na tinuro ng waiter ay ang Paella Madrilena Php 295 With Prawn and Chicken. Gusto ko ang pagkakaluto sa hipon. Mabilis humiwalay ang laman sa balat ng hipon, inshort hindi sya mahirap balatan. Nakakaadik ang Paella, malamang kung marunong ako magluto nito ay tataba ako ng bonggang bongga!!



At syempre hinding hindi namin makakalimutan orderin ang Mango Bravo Frozen Php 120, ang madalas isuggest samin ng mga taong nakapaligid samin.


Hay naku, heaven! Tama sila "You're missing half of your life if you haven't eaten a slice of Mango Bravo". Ngayon hindi ko na ma mi-miss ang half ng buhay ko dahil maipagmamalaki kong natikman ko na sya. At syempre masusundan pa yan!!


At eto ang aming resibo...............

Le Jardin Breakfast Buffet

Ang larawang nasa itaas ay galing dito, Le_Jardin.City Garden 2nd Floor.

Nung gabi ay naglibot pa kami sa labas ng Makati Ave. kahit umuulan. Bumili kami ng hot pandesal at butter sa Pugon at bumili kami ng Noodles soup sa North Park. Tapos mega kuwentuhan galore kami ni payat ng kung ano ano lang naman. Tapos ay pinabubbles na namin ang tubig sa buth tab at mega chikahan padin ng parang walang katapusan.

Nang magising na ako, ay pinilit kong gisingin si payat dahil medyo may katagalan bumangon yan. Laging humihingi ng 5 minutes hanggang kinalaunan ay magiging 1 hour. Lagi nya sinasabi sakin matuto naman daw ako mag-inat-inat bago bumangon dahil pag ako gumising pabigla bigla akong bumabangon at didiretso sa banyo ng hindi nag stretching. Bumangon na ako, naghilamos (ginising si payat), nagtoothbrush (ginising si payat), nagbihis (ginising si payat), nag ayos ng mukha (ginising si payat), nakapag powder na, hala tulog padin si payat. Hay naku magiisang oras na payat, kapag ikaw hindi pa bumangon iiwanan kita jan at kakain na ako!

Binigyan ko lang ng 15 minutes si payat para mag ayos dahil kapag sinabi kong 30 minutes ay susulitin talaga nya ang 30 minutes. From 5th floor ay dumiretso na kami sa 2nd floor para sa buffet. Ang start ng breakfast ay 6am until 10am lang ito. Gumising ako ng 7:45am nakarating kami sa buffet bago mag 9am.

Konti nalang ang tao, dahil ang aaga magsi-gising ng mga foreigner na naka check in sa hotel. Medyo onti nalang ang laman ng iba at ung iba ay nirerefillan.

Eto ang plate ko, corned beef, smoked bacon, tocino, sausage at garlic rice. Medyo onti lang kinuha ko muna dahil titikman ko din yung iba.


Eto naman ang plate ni payat, garlic rice, sausage, bacon at cinnamon bread na akala nya ay garlic bread. Parehas kaming hindi mahilig ni payat sa cinnamon kaya hindi namin kinain at buti nalang ay isa lang kinuha nya.

Mya mya ay tumayo na si payat para kumuha ng cereals, chocolate cup cake, oatmeal cookie at banana pudding. tinikman ko lang ng isang kutsara ang cereals nya, isang kagat ng cupcake at isang kagat ng banana pudding.


Medyo hindi na-tripan ni payat yung milk, siguro nasanay sya sa Selecta Fresh Milk na binibili namin para sa bahay na medyo manamis namis ang lasa.

Ako naman ay kumuha ng konting Vegi salad, at isang letuce lang kinuha ni payat sa pinggan ko.


Wala akong planong magpa-picture kaya hindi ako ready nyan, hindi ako naka smile ^_^.

Mahilig ako sa gulay pero si payat pili lang ang kinakain nyang vegi. Hilig naman nya ay fruits at ako naman ang walang hilig, saging at mangga lang ang kinakain ko, sapilitan pa! Mangiyak ngiyak ako ng sinubo nya sakin ang maliit na melon. Hindi ko talaga ma-take!

Strawberry jam at orange jam. Nacurious ako sa lasa ng orange jam kase usually strawberry jam lang ang kilala natin. Kinilala ko si orange jam.

Ang strawberry jam ay pinalaman namin sa pandesal at ang orange jam naman ay sa loaf bread.

Kung mapapansin nyo kakapiranggot na lang ang pandesal, si payat ang may sala. Akala nyo ba kaya ako mataba dahil matakaw ako. Si payat kaya ang mas malakas kumain saming dalawa. Buti nga nahabol ko pa ang pandesal kahit kakapiranggot na lang at nakuhanan ko pa ng picture.

Dito na nagtatapos ang kwento ko tungkol sa bagong adventure namin sa City Garden Hotel. Hanggang sa muli.